اينتل به دنبال پس گرفتن تاج و تخت خود تا سال ۲۰۲۵ است
مدير عامل شركت اينتل يعني پت گلسينگر امروز در طي انتشار برنامه‌هاي جديد اينتل و نقشه راه اين شركت اعلام كرد كه اينتل در حال بازنگري در مورد نحوه انتشار پردازنده‌هاي خود و همچنين برند‌هاي تحت نظارت خود است. همچنين برنامه جديدي در مورد نوآوري‌هاي نيمه هادي خود در پيش دارد.
اين اطلاعيه شامل برنامه‌هاي گسترده‌اي در نيم دهه آينده نقشه راه پردازنده‌هاي اينتل است كه فناوري‌هاي جديد مربوط به ساخت تراشه و بسته‌بندي آن را شامل مي‌شود و همچنين نويد پيشرفت سالانه نوآوري با هدف نهايي بازگشت اينتل به رهبري خود در بازار پردازنده تا سال ۲۰۲۵ را ميدهد.
محصولات آينده اينتل (با شروع عرضه تراشه‌هاي نسل دوازدهم ادلر ليك در اواخر امسال) ديگر از نام‌هاي معمول معماري‌هاي نانومتري استفاده نخواهند كرد كه هم آن و هم بقيه صنعت تراشه‌سازي سالهاست از آن استفاده مي‌كنند. در عوض، اينتل يك طرح جديد براي نامگذاري ارائه ميدهد كه مي‌گويد يك ديد دقيق‌تر از معماري‌هاي مختلف پردازنده را در صنعت و همچنين چگونگي متناسب بودن محصولات اينتل در آن چشم انداز را ارائه ميدهد.
اينتل نامگذاري پردازنده‌هاي خود را دوباره تغيير نام ميدهد
نحوه عملكرد در عمل اين است كه به جاي ارائه برخي از اسم‌هاي مبتني بر ۱۰ نانومتري (مانند تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري سوپرفاين سال گذشته)، از تراشه‌هاي جديد نسل سوم ۱۰ نانومتري به عنوان اينتل ۷ ياد مي‌شود.
در نگاه اول، به نظر مي‌رسد اين اقدام كاملاً شبيه به يك تاكتيك ارزان بازاريابي است كه براي ايجاد تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري آينده اينتل در كنار محصولات اي ام دي، كه قبلاً از معماري ۷ نانومتري تي اس ام سي يا تراشه‌هاي ۵ نانومتري ام ۱ اپل هستند، رقابتي‌تر به نظر مي‌رسد. و گرچه از نظر فني درست است، اما آنقدر‌ها هم كه لزوماً به نظر مي‌رسد، مقايسه‌ايده آلي نيست چرا كه در صنعت نيمه هادي‌هاي مدرن، نام معماري به معناي اندازه‌ترانزيستور روي تراشه نيستند.
به لطف پيشرفت‌هايي مانند فناوري‌هاي بسته‌بندي سه بعدي و واقعيت‌هاي فيزيكي طراحي نيمه هادي، كه از سال ۱۹۹۷ تاكنون اتفاق نيفتاده است، از منظر فني، تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري اينتل با استفاده از فناوري‌هاي توليد مشابه و ارائه تراكم‌ترانزيستور قابل مقايسه، با سخت‌افزار‌هاي جديد مبتني بر معماري ۷ نانومتري از رقبايي مانند تي اس ام سي يا سامسونگ برابري مي‌كنند.
اين چيزي است كه به سخت‌افزار تجاري نيز ترجمه مي‌شود. قبلاً ديده‌ايم كه تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري فعلي اينتل هنوز با تراشه‌هاي پيشرفته ۷ نانومتري رايزن شركت اي ام دي قابل رقابت هستند. همه اين‌ها مي‌توانند نشان دهنده اين موضوع باشند كه تغيير نام تجاري اينتل در اينجا كاملاً ناعادلانه نيست، حتي اگر تجزيه و تحليل را زماني كه پيشرفت‌هاي بزرگتر تغيير معماري با نامگذاري جديد اتفاق مي‌افتد، دشوار كند.
مدير عامل شركت اينتل يعني پت گلسينگر امروز در طي انتشار برنامه‌هاي جديد اينتل و نقشه راه اين شركت اعلام كرد كه اينتل در حال بازنگري در مورد نحوه انتشار پردازنده‌هاي خود و همچنين برند‌هاي تحت نظارت خود است. همچنين برنامه جديدي در مورد نوآوري‌هاي نيمه هادي خود در پيش دارد.
اين اطلاعيه شامل برنامه‌هاي گسترده‌اي در نيم دهه آينده نقشه راه پردازنده‌هاي اينتل است كه فناوري‌هاي جديد مربوط به ساخت تراشه و بسته‌بندي آن را شامل مي‌شود و همچنين نويد پيشرفت سالانه نوآوري با هدف نهايي بازگشت اينتل به رهبري خود در بازار پردازنده تا سال ۲۰۲۵ را ميدهد.
محصولات آينده اينتل (با شروع عرضه تراشه‌هاي نسل دوازدهم ادلر ليك در اواخر امسال) ديگر از نام‌هاي معمول معماري‌هاي نانومتري استفاده نخواهند كرد كه هم آن و هم بقيه صنعت تراشه‌سازي سالهاست از آن استفاده مي‌كنند. در عوض، اينتل يك طرح جديد براي نامگذاري ارائه ميدهد كه مي‌گويد يك ديد دقيق‌تر از معماري‌هاي مختلف پردازنده را در صنعت و همچنين چگونگي متناسب بودن محصولات اينتل در آن چشم انداز را ارائه ميدهد.
اينتل نامگذاري پردازنده‌هاي خود را دوباره تغيير نام ميدهد
نحوه عملكرد در عمل اين است كه به جاي ارائه برخي از اسم‌هاي مبتني بر ۱۰ نانومتري (مانند تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري سوپرفاين سال گذشته)، از تراشه‌هاي جديد نسل سوم ۱۰ نانومتري به عنوان اينتل ۷ ياد مي‌شود.
در نگاه اول، به نظر مي‌رسد اين اقدام كاملاً شبيه به يك تاكتيك ارزان بازاريابي است كه براي ايجاد تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري آينده اينتل در كنار محصولات اي ام دي، كه قبلاً از معماري ۷ نانومتري تي اس ام سي يا تراشه‌هاي ۵ نانومتري ام ۱ اپل هستند، رقابتي‌تر به نظر مي‌رسد. و گرچه از نظر فني درست است، اما آنقدر‌ها هم كه لزوماً به نظر مي‌رسد، مقايسه‌ايده آلي نيست چرا كه در صنعت نيمه هادي‌هاي مدرن، نام معماري به معناي اندازه‌ترانزيستور روي تراشه نيستند.
به لطف پيشرفت‌هايي مانند فناوري‌هاي بسته‌بندي سه بعدي و واقعيت‌هاي فيزيكي طراحي نيمه هادي، كه از سال ۱۹۹۷ تاكنون اتفاق نيفتاده است، از منظر فني، تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري اينتل با استفاده از فناوري‌هاي توليد مشابه و ارائه تراكم‌ترانزيستور قابل مقايسه، با سخت‌افزار‌هاي جديد مبتني بر معماري ۷ نانومتري از رقبايي مانند تي اس ام سي يا سامسونگ برابري مي‌كنند.
اين چيزي است كه به سخت‌افزار تجاري نيز ترجمه مي‌شود. قبلاً ديده‌ايم كه تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري فعلي اينتل هنوز با تراشه‌هاي پيشرفته ۷ نانومتري رايزن شركت اي ام دي قابل رقابت هستند. همه اين‌ها مي‌توانند نشان دهنده اين موضوع باشند كه تغيير نام تجاري اينتل در اينجا كاملاً ناعادلانه نيست، حتي اگر تجزيه و تحليل را زماني كه پيشرفت‌هاي بزرگتر تغيير معماري با نامگذاري جديد اتفاق مي‌افتد، دشوار كند.
مدير عامل شركت اينتل يعني پت گلسينگر امروز در طي انتشار برنامه‌هاي جديد اينتل و نقشه راه اين شركت اعلام كرد كه اينتل در حال بازنگري در مورد نحوه انتشار پردازنده‌هاي خود و همچنين برند‌هاي تحت نظارت خود است. همچنين برنامه جديدي در مورد نوآوري‌هاي نيمه هادي خود در پيش دارد.
اين اطلاعيه شامل برنامه‌هاي گسترده‌اي در نيم دهه آينده نقشه راه پردازنده‌هاي اينتل است كه فناوري‌هاي جديد مربوط به ساخت تراشه و بسته‌بندي آن را شامل مي‌شود و همچنين نويد پيشرفت سالانه نوآوري با هدف نهايي بازگشت اينتل به رهبري خود در بازار پردازنده تا سال ۲۰۲۵ را ميدهد.
محصولات آينده اينتل (با شروع عرضه تراشه‌هاي نسل دوازدهم ادلر ليك در اواخر امسال) ديگر از نام‌هاي معمول معماري‌هاي نانومتري استفاده نخواهند كرد كه هم آن و هم بقيه صنعت تراشه‌سازي سالهاست از آن استفاده مي‌كنند. در عوض، اينتل يك طرح جديد براي نامگذاري ارائه ميدهد كه مي‌گويد يك ديد دقيق‌تر از معماري‌هاي مختلف پردازنده را در صنعت و همچنين چگونگي متناسب بودن محصولات اينتل در آن چشم انداز را ارائه ميدهد.
اينتل نامگذاري پردازنده‌هاي خود را دوباره تغيير نام ميدهد
نحوه عملكرد در عمل اين است كه به جاي ارائه برخي از اسم‌هاي مبتني بر ۱۰ نانومتري (مانند تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري سوپرفاين سال گذشته)، از تراشه‌هاي جديد نسل سوم ۱۰ نانومتري به عنوان اينتل ۷ ياد مي‌شود.
در نگاه اول، به نظر مي‌رسد اين اقدام كاملاً شبيه به يك تاكتيك ارزان بازاريابي است كه براي ايجاد تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري آينده اينتل در كنار محصولات اي ام دي، كه قبلاً از معماري ۷ نانومتري تي اس ام سي يا تراشه‌هاي ۵ نانومتري ام ۱ اپل هستند، رقابتي‌تر به نظر مي‌رسد. و گرچه از نظر فني درست است، اما آنقدر‌ها هم كه لزوماً به نظر مي‌رسد، مقايسه‌ايده آلي نيست چرا كه در صنعت نيمه هادي‌هاي مدرن، نام معماري به معناي اندازه‌ترانزيستور روي تراشه نيستند.
به لطف پيشرفت‌هايي مانند فناوري‌هاي بسته‌بندي سه بعدي و واقعيت‌هاي فيزيكي طراحي نيمه هادي، كه از سال ۱۹۹۷ تاكنون اتفاق نيفتاده است، از منظر فني، تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري اينتل با استفاده از فناوري‌هاي توليد مشابه و ارائه تراكم‌ترانزيستور قابل مقايسه، با سخت‌افزار‌هاي جديد مبتني بر معماري ۷ نانومتري از رقبايي مانند تي اس ام سي يا سامسونگ برابري مي‌كنند.
اين چيزي است كه به سخت‌افزار تجاري نيز ترجمه مي‌شود. قبلاً ديده‌ايم كه تراشه‌هاي ۱۰ نانومتري فعلي اينتل هنوز با تراشه‌هاي پيشرفته ۷ نانومتري رايزن شركت اي ام دي قابل رقابت هستند. همه اين‌ها مي‌توانند نشان دهنده اين موضوع باشند كه تغيير نام تجاري اينتل در اينجا كاملاً ناعادلانه نيست، حتي اگر تجزيه و تحليل را زماني كه پيشرفت‌هاي بزرگتر تغيير معماري با نامگذاري جديد اتفاق مي‌افتد، دشوار كند.
در اينجا نگاهي به نقشه راه جديد اينتل و معناي واقعي آن مي‌اندازيم.
• اينتل ۷ نام جديدي براي فناوري نسل نهم اينتل ۱۰ نانومتري و جانشين ۱۰ نانومتري سوپرفاين اينتل است (همان تراشه‌هاي نسل دوم ۱۰ نانومتري اينتل كه بيشتر در تراشه‌هاي نسل يازدهم تايگر ليك اين شركت يافت مي‌شود). اينتل گفته است كه سخت‌افزار جديد اينتل ۷ تقريباً ۱۰ تا ۱۵ درصد بهبود عملكرد در توان برابر در مقايسه با نسل قبلي را ارائه ميدهد.
يا همانطور كه هميشه اتفاق مي‌افتد، درصورتي كه توليدكنندگان سخت‌افزار ترجيح دهند عملكرد پردازشي را افزايش ندهند، بازده انرژي و عمر باتري را بهبود مي‌بخشند.
اولين محصولات مبتني بر اينتل ۷ در اوايل امسال با تراشه‌هاي پيش نمايش شده ادلر ليك در اواخر سال ۲۰۲۱ براي محصولات مصرفي و تراشه‌هاي سفاير رپيدز در سال ۲۰۲۲ براي مراكز داده نمايش داده مي‌شوند.
• اينتل ۴ معماري جديد اينتل است كه به طور رسمي به عنوان معماري ۷ نانومتري اينتل شناخته مي‌شود كه بدنبال مشكلات توليد اين تراشه‌ها توسط اينتل، اين شركت مجبور شد از تابستان گذشته تا سال ۲۰۲۳ عرضه آن را به تأخير بيندازد. عرضه اينتل ۴ در ابتدا براي سال ۲۰۲۱ برنامه‌ريزي شده بود، اين مهمترين جهش در فناوري بعدي اينتل است كه از فناوري ماوراء بنفش شديد استفاده مي‌كند.
ماوراء بنفش شديد چيزي كه قبلاً توسط محصولات مربوط به معماري ۵ نانومتري سامسونگ و تي اس ام سي استفاده شده است. اين سيستم هنوز از همان معماري گسترده‌ترانزيستور فين فت استفاده مي‌كند كه اينتل از سال ۲۰۱۱ استفاده كرده است. به لطف همه اين پيشرفت‌ها، انتظار مي‌رود اينتل ۴ داراي تراكم‌ترانزيستور حدود ۲۰۰ ميليون ۲۵۰ ميليون‌ترانزيستور در ميلي متر مربع باشد، در حالي كه تراكم‌ترانزيستور معماري ۵ نانومتري فعلي تي اس ام سي در حدود ۱۷۱٫۳۰ ميليون‌ترانزيستور در هر متر متر مربع است.
اينتل گفته است كه اين شركت در حالي كه سطح كلي اندازه‌ترانزيستور‌ها را كاهش ميدهد، تقريباً ۲۰ درصد افزايش عملكرد در وات را ارائه ميدهد. توليد اين تراشه‌ها براي نيمه دوم سال ۲۰۲۲ تنظيم شده است و اولين محصولات اينتل ۴ براي سال ۲۰۲۳ برنامه‌ريزي شده است (متور ليك براي محصولات مصرفي و‌گرانيت رپيذز براي مركز داده).
• اينتل ۳ كه براي توليد در نيمه دوم سال ۲۰۲۳ تنظيم شده است، نام جديدي براي محصول نسل دوم ۷ نانومتري تحت طرح نامگذاري قبلي اينتل است. مانند اينتل ۴، اين هنوز يك محصول فين فت است، اگرچه اينتل گفته است كه بهينه‌سازي بيشتر و استفاده از ماوراء بنفش شديد را براي تقريبا ۱۸ درصد افزايش عملكرد در هر وات در مقايسه با اينتل ۴ ارائه ميدهد. هنوز تاريخ انتشار يا نام محصولي براي تراشه‌هاي اينتل ۳ اعلام نشده است، اما احتمالاً آن‌ها تا سال ۲۰۲۴ در دسترس نخواهند بود.
اينتل ۲۰ اي نامي براي نسل بعدي فناوري‌هاي اينتل است كه طبق طرح قديمي، معماري كمتر از ۷ نانومتر با برند قبلي بوده است. همچنين اين مهمترين اطلاعيه‌اي است كه اينتل امروز اعلام كرد. اين تراشه از نظر فناوري، اعلاميه‌اي است كه اينتل شاهد اولين معماري جديد‌ترانزيستور خود از زمان فين فت در سال ۲۰۱۱ است.
ريبن فت معماري جديد اينتل و اولين معماري‌ترانزيستوري اين شركت به عنوان دروازه‌اي همه جانبه از سوي اين شركت به سمت آينده است. ربين فت يك فناوري كاملاً جديد‌ترانزيستور براي اين شركت است كه نويد چگالي‌ترانزيستور بيشتر و اندازه‌هاي كوچكتر را ميدهد. علاوه بر اين، ۲۰ اي با معرفي پاورويا به عنوان فناوري جديدي كه به ويفر‌ها اجازه ميدهد در كنار تراشه تغذيه شوند، به جاي اينكه نياز به چرخش الكتريسيته به جلو داشته باشد.
اينتل ۲۰ اي در واقع به منظور شروع دوران استفاده از آنگستروم در طراحي نيمه هادي نامگذاري شده است. آنگستروم واحد اندازه‌گيري كوچكتر از نانومتر است. (۲۰ اي برابر با ۲ نانومتر است، اگرچه مانند ساير نام‌هاي اينتل با برند تجاري فوق، اينتل ۲۰ اي به اندازه‌گيري خاصي روي خود محصولات اشاره نمي‌كند. )
انتظار نمي‌رود اينتل ۲۰ اي تا سال ۲۰۲۴ عرضه كند و مانند اينتل ۳، هنوز تاريخ انتشار يا محصولات رسمي اعلام شده‌اي ندارد.
اينتل ۱۸ اي آينده نگرانه‌ترين قسمت در نقشه راه اينتل است و نسل دوم فناوري ريبن فت اينتل را براي يك جهش بزرگ ديگر در عملكرد‌ترانزيستور به نمايش مي‌گذارد. اينتل مي‌گويد كه اينتل ۱۸ اي براي اوايل سال ۲۰۲۵ در دست توسعه است و انتظار دارد اين نسل از فناوري بتواند رهبري نيمه هادي خود را دوباره برقرار كند.
علاوه بر تمام اخبار مربوط به نقشه راه معماري‌هاي اين شركت، اينتل همچنين از دو به روزرساني عمده در فناوري‌هاي بسته‌بندي تراشه‌اي فووروس (نسل دوم آن قرار است در سال ۲۰۲۳ در متور ليك اينتل ۴ رونمايي شود) خبر داد. به لطف اين فناوري جديد، عناصر موجود در تراشه به يك قالب واحد تبديل مي‌شوند، مانند تراشه‌هاي ليك فيلد اينتل كه پنج هسته پردازنده، يك پردازنده گرافيكي يكپارچه و دي رم را بهم پيوسته و جمع مي‌كند تا فضاي داخلي را در مقايسه با طراحي سنتي ذخيره كند.
فووروس آمني با سهولت در تركيب و مطابقت اجزاي تراشه، بدون توجه به اندازه خاص آن‌ها، امكان ايجاد تنوع بيشتر در تراشه‌هاي انباشته را فراهم مي‌كند. به عنوان مثال، اين فناوري اجازه ميدهد تا يك جزء يا اصطلاحاً كاشي پايه كوچكتر از كاشي بالايي يك پشته باشد. و فووروس دايركت امكان اتصال مستقيم مس به مس بين اجزاي سازنده، كاهش مقاومت و كاهش سطح دست انداز‌ها را فراهم مي‌كند. هر دو فناوري جديد فووروس براي توليد در سال ۲۰۲۳ برنامه‌ريزي شده است.
ممكن است نام‌هاي جديد اينتل به اين شركت كمك كند تا محصولات فعلي و آتي خود را با دقت بيشتري در برابر رقباي خود به تصوير بكشد، اما واقعيت اين است كه اينتل از رقباي خود عقب است. حتي با پذيرفتن اينكه اينتل ۷ با محصولات ۷ نانومتري ساير كارخانه‌ها هم تراز است، اين ريخته‌گري‌ها از تراشه‌هاي ۷ نانومتري و سخت‌افزار ۵ نانومتري گذشته اند.
اين بدان معناست كه شركت‌هايي كه به آن ريخته‌گري‌هاي خارجي اعتماد مي‌كنند -مانند اپل، اي ام دي، انويديا، كوالكام و تقريباً هر شركت بزرگ فناوري ديگر – هنوز هم مي‌توانند تراشه‌هايي پيشرفته‌تر از بهترين كار‌هاي اينتل دريافت كنند. به عنوان مثال مك‌هاي داراي تراشه ام ۱ فوق العاده اپل از تراشه‌هاي ۵ نانومتري تي اس ام سياستفاده مي‌كنن و به راحتي از محصولات قابل مقايسه اينتل پيشي مي‌گيرند.
شايعات حاكي از آن است كه اي ام دي از اوايل سال ۲۰۲۲ روي پردازنده‌هاي ۵ نانومتري زن ۴ نيز كار خواهد كرد، كه مي‌تواند رقابت مشابهي را براي اينتل از رقيب خود ارائه دهد.
اينتل حتي با داشتن رشدي بلند پروازانه و سالانه براي نقشه راه، از بازي عقب افتاده است. انتظار نمي‌رود تا اينتل ۲۰ اي در سال ۲۰۲۴ به طور كامل بازار تراشه‌هاي مختلف را تصاحب كند و انتظار نمي‌رود كه تا سال ۲۰۲۵ اين شركت با عرضه اينتل ۱۸ اي رهبري تجارت نيمه هادي را بدست آورد و همه اين‌ها با اين فرض است كه اينتل ديگر هيچ تأخيري در عرضه معماري‌هاي جديد خود ايجاد نمي‌كند، مانند معماري ۱۰ نانومتري و ۷ نانومتري (كه بدون شك اين شركت را در وهله اول وضعيت قرار ميدهد).
هرچند پس از سال‌ها عقب نشيني، واضح است كه اينتل احيا شده و قرار نيست براي هميشه از دو رقابت‌ها عقب بماند. چند سال آينده خواهيم ديد كه آيا تلاش‌هاي آن كافي است يا خير.
برچسب: ،
ادامه مطلب
